Ad Zuiderent. Een dartele geest Aspecten van De chauffeur verveelt zich en ander werk van Gerrit Krol. DBNL, 2014 (1989)
Je kunt altijd proberen beter te lezen, meer uit een boek te halen. Van alles en nog wat kan daarbij helpen: kijken wat andere mensen over het boek gezegd hebben, tellen hoe lang de hoofdstukken zijn, de boeken erbij halen waarnaar jouw boek direct of indirect verwijst, in het manuscript van de schrijver kijken, en zelf heel, heel nauwkeurig en langdurig lezen.
Al die methodes past Ad Zuiderent toe op De chauffeur verveelt zich, een boek dat ik net herlezen heb. Het boek van Zuiderent is gratis via internet te verkrijgen. Het zou aardig zijn als Querido, de uitgever van Krol, voortaan in alle edities de lezer op dit feit opmerkzaam maakt, want wat mij betreft hoort Zuiderents boek bij dat van Krol als een lijst bij een schilderij. Het is een voorbeeldig voorbeeld van lezen.
Niet iedere toegepaste techniek levert wat mij betreft evenveel op: het tellen van de verschillende onderdelen is een nogal intensieve activiteit waar uiteindelijk niet zoveel uitkomt. Maar er komt altijd wel íéts uit. Ieder hoofdstuk leverde voor mij wel wat punten op die ik nooit had gezien in Krols boek. (Het meest gold dat uiteindelijk wel voor de hoofdstukken waarin vooral gelezen wordt: dat over de vraag in hoeverre De chauffeur verveelt zich een autobiografie is, en dat waarin Zuiderent probeert de titel te verklaren.)
Al die methodes past Ad Zuiderent toe op De chauffeur verveelt zich, een boek dat ik net herlezen heb. Het boek van Zuiderent is gratis via internet te verkrijgen. Het zou aardig zijn als Querido, de uitgever van Krol, voortaan in alle edities de lezer op dit feit opmerkzaam maakt, want wat mij betreft hoort Zuiderents boek bij dat van Krol als een lijst bij een schilderij. Het is een voorbeeldig voorbeeld van lezen.
Niet iedere toegepaste techniek levert wat mij betreft evenveel op: het tellen van de verschillende onderdelen is een nogal intensieve activiteit waar uiteindelijk niet zoveel uitkomt. Maar er komt altijd wel íéts uit. Ieder hoofdstuk leverde voor mij wel wat punten op die ik nooit had gezien in Krols boek. (Het meest gold dat uiteindelijk wel voor de hoofdstukken waarin vooral gelezen wordt: dat over de vraag in hoeverre De chauffeur verveelt zich een autobiografie is, en dat waarin Zuiderent probeert de titel te verklaren.)
Reacties