David Sedaris. Dress your family in corduroy and denim. Audible, 2004.

David Sedaris. Dress your family in corduroy and denim David Sedaris ziet er verkeerd uit. Dit is nu het tweede audioboek dat ik van hem gehoord heb en er heeft zich in mij nu een duidelijk beeld van hem gevormd op basis van zijn stem en zijn verhalen. Dat beeld ligt het dichtst in de buurt van de Amerikaanse straatmuzikant die al tientallen jaren in Den Haag op zijn gitaar speelt, een bejaarde hippie die geloof ik Craig heet.

Ik heb nu meerdere foto's van Sedaris gezien en weet dat hij er helemaal niet zo uitziet, hij heeft bijvoorbeeld geen sluik lang haar, maar een heel keurig voorkomen. En toch kom ik niet van dat beeld af.

Ik luister naar Sedaris omdat hij de perfecte vakantieverhalen schrijft: ze zijn niet te lang, ze meanderen een beetje, ze zijn grappig op een charmante manier (er zit veel zelfspot bij, waarin hij zichzelf neerzet als een onuitstaanbaar verwend nest). Ik luister ernaar als het te warm is om te slapen en ik geen zin heb om een boek open te doen.

Ik moet nu binnenkort misschien ook maar eens een boek van Sedaris lezen, met mijn ogen bedoel ik. Kijken hoe hij zijn zinnen precies op papier plaatst, hoe hij de imitaties van bijvoorbeeld zijn broer precies grafisch weergeeft. Ik heb zijn stem inmiddels goed genoeg in mijn hoofd om die mee te laten klinken, en ik weet ook hoe hij eruitziet. Als Craig.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Paul Celan. Verzamelde gedichten. Amsterdam: Meulenhoff, 2003.

Walt Whitman. Leaves of Grass. Grasbladen. Amsterdam: Em. Querido, 2005 (1855).

Raoul de Jong. Jaguarman. Mijn vader, zijn vader en andere Surinaamse helden. Amsterdam: De Bezige Bij, 2020.