Sapfo. Gedichten. Athenaeum - Polak & Van Gennep, 2011 (1999)

Sapfo. Gedichten

Vertaling: Mieke de Vos

Mieke de Vos heeft niet alles vertaald wat er van Sapfo over is gebleven. Sommige gedichten liet ze onvertaald omdat er te weinig van is overgeleverd. Dat moeten wel echt snippers zijn, als je kijkt naar de meerderheid van de gedichten die De Vos wel vertaald heeft:

51
Ik weet niet wat ik moet doen, mijn gedachten zijn verdeeld...
52
Ik denk niet dat ik de hemel kan omhelzen...
53
Rozenarmige Gratiën, dochters van Zeus, kom hierheen...

Ik zie de aantrekkingskracht wel van dat soort fragmenten, dat je erdoor gefascineerd kunt worden door de stem die er van lang geleden klinkt. Maar als ik eerlijk ben, is er te weinig van die rozenarmige dochters over om mij echt te kunnen raken.

Tot ik dan een gedicht tegenkom zoals:

94
...
eerlijk, ik wou dat ik dood was,
ze huilde toen ze mij moest verlaten
en in tranen ze ze me:
O, wat is dit erg voor ons,
Sapfo, tegen mijn wil ga ik bij je weg.
Maar ik gaf haar dit antwoord:
Vaarwel, ga gerust en denk aan mij,
want jij weet toch hoe wij van elkaar hielden,
zo niet, dan wil ik je helpen
herinneren...
... en al het mooie wat wij beleefden,
veel kransen van viooltjes,
rozen en krokussen hingen om jouw
... terwijl je bij me was

En zo gaat het nog een tijdje verder, want van gedicht 94 is juist wel veel overgeleverd. En daarvan is ieder woord indrukwekkend.

Natuurlijk is ook dit prachtig omdat de vrouw bij wie je ineens in haar ziel kan kijken, meer dan 2500 jaar geleden stierf - de historische sensatie dat je ineens ziet dat zo iemand toch echt net zo was als jij. Zo sterk krijg je dat gevaal niet vaak.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Paul Celan. Verzamelde gedichten. Amsterdam: Meulenhoff, 2003.

Walt Whitman. Leaves of Grass. Grasbladen. Amsterdam: Em. Querido, 2005 (1855).

Raoul de Jong. Jaguarman. Mijn vader, zijn vader en andere Surinaamse helden. Amsterdam: De Bezige Bij, 2020.