R.K. Narayan. The Mahabharata. A Shortened Modern Prose Version of the Indian Epic. London: Penguin Classics, 2001 (1978).

R.K. Narayan. The Mahabharata De Mahabharata is het verhaal van vijf broers die allemaal met dezelfde vrouw getrouwd zijn en ten strijde trekken tegen hun honderd neven. De broers en de neven hebben allemaal een goddelijke oorsprong, en hun strijd neemt dan ook epische proporties aan. Anders dan in de Ilias en de Odyssee is er alleen niet veel sprake van goddelijke interventie. De broers worden weliswaar gesteund door Krishna, maar verder moet iedereen het vooral zelf zien te rooien. Zoals Narayan uitlegt in zijn inleiding, komt de opmerkelijkste tussenkomst waarschijnlijk van de ziener Vyasa, die af en toe ineens opduikt (altijd op precies het juiste moment) om dan de toekomst te voorspellen. Die rol van Vyasa is vooral zo wonderlijk omdat dezelfde man geacht wordt de auteur van de Mahabharata te zijn.

In zijn oorspronkelijke vorm is de Mahabharata afschrikwekkend lang: ruim acht keer de omvang van Ilias en Odyssee samen. Daarvoor moet je waarschijnlijk ook veel moois krijgen: de hele Bhagavad Gita - een van de heilige geschriften van de hindoes - maakt bijvoorbeeld onderdeel van het werk uit. Maar ik zal niet de enige niet-Indische lezer zijn die tot nu toe door het vooruitzicht werd afgeschrikt. Wel heb ik ooit een verfilming gezien op tv die in mijn herinnering de hele dag duurde; en heb ik nu de verkorte prozaversie van de Indiase schrijver R.K. Narayan gelezen. Die versie is heel prettig, al is het maar omdat hij er op de jusite momenten geen geheim van maakt een samenvatting te zijn. De Bhagavad Gita wordt als volgt samengevat:

Krishna then began to preach in gentle tones, a profound philosophy of detached conduct. He analysed the categories and subtle qualities of the mind that give rise to different kinds of actions and responses. He defined the true nature of personality, its scope and stature in relation to society, the world, and God, and of existence and death. He expounded yoga of different types, and how one should realize the deathlessness of the soul encased in the perishable physical body. Again and again Krishna emphasized the importance of performing one's duty with detachmenbt in a spirit of dedication. Arjuna listened reverently, now and then interrupting to clear a doubt or to seek an elucidation. Krishna answered all his questions with the utmost grace, and finally granted him a vision of his real stature.

Deze 'gentle tones' klinken door de hele prozaversie. De Mahabharata is een fascinerend verhaal dat hier op een heel prettige manier verteld wordt. Het boek telt 180 pagina's; dat hadden er nog wel 100 meer mogen zijn!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Paul Celan. Verzamelde gedichten. Amsterdam: Meulenhoff, 2003.

Walt Whitman. Leaves of Grass. Grasbladen. Amsterdam: Em. Querido, 2005 (1855).

Raoul de Jong. Jaguarman. Mijn vader, zijn vader en andere Surinaamse helden. Amsterdam: De Bezige Bij, 2020.