H.H. ter Balkt. Anti-canto's en De Astatica

{P} H.H. ter Balkt. Anti-canto's en De Astatica. Amsterdam: De Bezige Bij, 2004.

Anti-canto's is een heel goed gekozen titel voor de bundel van H.H. ter Balkt, want deze gedichten doen van alles, maar zingen doen ze niet. Hoewel ze soms dan wel weer een refrein hebben. Anti-Canto 8 1/2 bijvoorbeeld:

Sjing Boem* Klompendreun Lachzak

Of Anti-Canto 37:

De nachtgaal zingt en de brandnetel zwijgt

Dat laatste verwijst vast terug naar het anonieme motto (van '1 juli 2001') van Anti-canto 12:

Ik loop liever door brandnetels dan dat ik poëzie lees, laat staan schrijf.

Het is eigenlijk voor het eerst dat ik dit soort moderne gedichten met zoveel aandacht en ja, misschien wel, plezier, lees. Eliot, Pound, of dat soort Canto-schrijvers met al hun voetnoten, daar snap ik niets van. Maar misschien moet je zoiets ook eigenlijk alleen lezen van een dichter die wat naderbij staat, in taal en tijd. Ik ben er nog wel even mee bezig.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Paul Celan. Verzamelde gedichten. Amsterdam: Meulenhoff, 2003.

Walt Whitman. Leaves of Grass. Grasbladen. Amsterdam: Em. Querido, 2005 (1855).

Raoul de Jong. Jaguarman. Mijn vader, zijn vader en andere Surinaamse helden. Amsterdam: De Bezige Bij, 2020.